De bridgers, die dinsdagmiddag en donderdagmiddag in de Larix in ‘s-Gravenzande hun favoriete spelletjes bridge komen spelen . . . krijgen daar ongemerkt dorst van. Heel normaal. Een kopje koffie om de smaak te pakken te krijgen voor 70 eurocent (gedecoreerd met een koekje) is niet verkeerd. Ze zijn eraan gewend en vinden dit “koopje” ” . . . heel normaal. Wie daarna zin heeft in wat anders met “een kleurtje en wat opgeloste suikerklontjes” of een glaasje geestrijk vocht . . . het blijft heel betaalbaar en masseert de relatie met Vitis Welzijn al jaren de goede kant op. Heel normaal voor een welzijnsorganisatie, die de spelende senior hoog in het vaandel heeft staan. Tot onlangs het bestuur te horen kreeg dat het soms gewenste glaasje water maar eens betaald diende te worden, te weten 35 eurocent. Geen rampzaligheid . . . maar toch. Die vaatwasser draait toch ook niet op : “gebakken lucht”? Vitis Welzijn . . . zo bevorder je niet de goede relatie met je bridgende senioren. Zet voor mijn part op iedere hoek van de zaal een karaf onvervalst duinwater neer met een paar herbruikbare glazen; het gaat maar om een paar liter per middag en . . . de goodwill stijgt nog meer dan de AEX. Een normale relatie met de medemens is zodoende gauw goudomrand! (bron: Seniorenraad / Ton ter Heijden / Larixbridger)