Veel verse etenswaren zijn verpakt in doorzichtig plastic. Dat heeft twee grote voordelen: één, het houdt etenswaren vers en twee, je kunt toch vanaf de buitenkant goed zien wat er in de verpakking zit. Duurzaam is dit plastic echter niet. En daarom besloten onderzoekers van de Universiteit van Utrecht van volledig biologisch materiaal een vervanging voor dit soort plastic verpakkingsmaterialen te ontwikkelen. De bevindingen zijn gepubliceerd in het tijdschrift ACS Applied Polymer Materials.
Materiaal
Het materiaal is een nieuw soort papier met cellulosevezels die enkele nanometers dik zijn. “Het is gemaakt van cellulose uit de binnenkant van sinaasappelschillen,” legt onderzoeker Douglas Hayden uit. “Cellulose is de hoofdcomponent van papier en dus volledig biologisch afbreekbaar. Ons ‘nanopapier’ is gemaakt van vezels die duizend keer zo dun zijn als de vezels in normaal papier. Dat maakt het materiaal doorzichtig.”
Vers
Voordat een materiaal dienst kan doen als voedselverpakking, moet het wel aan wat eisen voldoen. Zo moet het papier bijvoorbeeld in staat zijn om voedsel vers te houden. En om dat te bewerkstelligen, moet het UV-licht kunnen tegenhouden. Ook daar hebben de onderzoekers iets op gevonden. “In het nano-papier zitten UV-absorberende nanodeeltjes,” vertelt Hayden. “Deze zijn gemakkelijk te maken van cellulose met behulp van ethanol (ofwel alcohol) en water.”
Doorzichtig en UV-werend
Volgens de onderzoekers is het gehele productieproces eigenlijk best simpel. Zo werden de nanodeeltjes toegevoegd aan het cellulosemengsel en vervolgens door een filter gedruppeld. Daarna werd de substantie tien minuten in een oven van 50 graden Celsius gestopt. Het resutaat: doorzichtig en UV-werend nanopapier. “Het procedé is ook heel gemakkelijk op te schalen,” zegt Hayden.
Echter zijn er nog wel wat problemen te overbruggen. Om te voorkomen dat voedsel bijvoorbeeld uitdroogt, zou het materiaal namelijk wel meer waterafstotend moeten worden, zodat het geen druppeltje water meer doorlaat. “Het is daar wel beter in dan gewoon papier, maar nog niet goed genoeg voor het vers houden van groente en fruit,” stelt onderzoeker Arnout Imhof. Daarnaast is het papier niet sterk genoeg voor de supermarkt; waar het toch wel tegen een stootje moet kunnen. “Het papier is nu nog tien keer zo dun als het papier dat in de printer gaat, ofwel enkele micrometers,” zegt Hayden. Toch denken de onderzoekers dat de bevindingen ervoor kunnen zorgen dat nanomaterialen meer geaccepteerd worden in alledaagse toepassingen. “Juist dat dit nanopapier biologisch afbreekbaar is, zou daarbij kunnen helpen,” besluit Imhof.
(bron: Scientias.nl)