Anno 2018 gaat het in Nederland voor de wind, voor wat betreft het vinden van een baan. De dagelijkse e-mailbox met vacatures voor financiële functies puilt uit. Waar voorheen het aantal vacatures werd genoemd in de titel, is men tegenwoordig opgehouden met tellen bij dertig en is de titel tegenwoordig ‘30+ vacatures bij u in de buurt’.
Toch zijn er bepaalde groepen, waar het nog niet zo eenvoudig is. Dan heb ik het over starters op de arbeidsmarkt en senioren. Toevallig dezelfde groepen, die het moeilijk hebben met het vinden van een betaalbaar koophuis, maar dat terzijde.
Onlangs las ik in Het Hele Westland over een aantal projecten met titels als ‘van activering naar werk’ en ‘vrijwillig traineeship.nl’. Hier worden werkelozen ‘met grote afstand tot de arbeidsmarkt’ en 16- tot 25-jarigen ingezet voor vrijwilligerswerk, met als doel een opstap naar betaald werk te vergroten. Je inzetten als vrijwilliger heeft veel voordelen. Je neemt werk uit handen, waar moeilijk mensen voor te werven zijn. Je staat niet meer langs de kant, maar weer midden tussen de mensen. Een zeer belangrijk sociaal aspect. En dat je op die manier uiteindelijk in een betaalde baan terecht kan komen, geeft een belangrijke meerwaarde aan deze projecten.
Ik zie hier raakvlakken met de Spaanse methode. In Spanje is de jeugdwerkeloosheid altijd al erg hoog geweest. In oktober 2017 was dat ruim 38%, terwijl het Europese gemiddelde op dat moment 16,5% was. Dat de werkloosheid onder jongeren hoger is, is wel te verklaren. Een potentiële werkgever,die meerdere sollicitanten spreekt, zal eerder kiezen voor mensen met ervaring en dus (goede) referenties. Een starter op de arbeidsmarkt heeft nog geen ervaring of referenties. In Spanje kiezen veel jongeren ervoor, om een onbetaalde stagebaan aan te gaan voor een bepaalde periode. Soms rolt men zo in een betaalde baan, maar mocht dat niet lukken, dan heeft men in ieder geval ervaring opgedaan en kan men deze werkgever eventueel als referentie gebruiken. En jongeren kunnen dit doen, omdat ze nog thuis wonen en geen grote financiële verplichtingen hebben.
Maar de senior dan, die langdurig zonder werk zit? Kijk, thuiszitten daar knap je nooit van op. Dus wordt actief in de breedste zin van het woord, adviseer ik u. Een kennis van een kennis, een vijftiger, kwam midden in de crisis zonder werk te zitten, omdat zijn werkgever failliet ging. Hij heeft veel gesolliciteerd, maar werd niet eens uitgenodigd voor een gesprek. Uiteindelijk koos deze man er zelf voor om vrijwilligerswerk te gaan doen, om maar bezig te zijn en niet stil te hoeven zitten. Hij werkte bij de Voedselbank Rotterdam en hielp hen met de boekhouding en sponsoring. Hierdoor kwam hij in contact met bedrijven, die sponsor wilden worden. Toen een bedrijf maanden later een vacature kreeg op de finance afdeling, dacht men aan hem. Hij rolde zo van een onbetaalde in een betaalde baan. Eerst voor een paar dagen per week, maar nu werkt hij er al jaren fulltime.
Zo zie je maar, dat als je je proactief opstelt en zelf naar alternatieven zoekt, dan kom je in ieder geval weer midden in de samenleving te staan en blijf je in ieder geval zinvol bezig. En wie weet, komt er voor jou ook zo’n kans voorbij?
Gerard van Daalen